TV przemysłowa / CCTV

Systemy alarmowe

Kontrola dostępu

Kamery sportowe

Partnerzy LC Security

Kamery online

Pomoc techniczna

Zadania i budowa central alarmowych

Centrala alarmowa w systemie sygnalizacji włamania i napadu pełni musi spełniać wiele zadań. Do podstawowych zadań central alarmowych z całą pewnością można zaliczyć przejmowanie sygnałów od czujek, generowanie stosownych sygnałów wyjściowych np. alarmu (po wcześniejszej obróbce i analizie odebranych sygnałów) oraz zasilanie wszystkich urządzeń współpracujących (także przy braku napięcia w sieci energetycznej).

Obecnie spotkać się można z dwoma rodzajami centralek alarmowych. Pierwszy rodzaj to tanie, proste, zbudowane w oparciu o układy scalone małej i średniej skali integracji i z niewielką ilością funkcji. Drugi rodzaj central to urządzenia stosunkowo drogie, z bardzo wieloma funkcjami opcjonalnie programowalnymi, zbudowane w oparciu o technikę mikroprocesorową i stosowane w wymagających instalacjach alarmowych.

Typowa prosta centralka alarmowa posiada do 4 wejść typu NC w tym jedno zwłoczne i jedno antysabotażowe, do 2 wyjść alarmowych oraz wejście służące do uzbrajania i wyłączania systemu alarmowego. Urządzenia tego typu pozwalają (nie zawsze) na potencjometryczne nastawianie czasu zwłoki na wejściu/wyjście i czas trwania alarmu. W każdym przypadku występuje pamięć alarmu, w postaci diod zapalających się po wystąpieniu pobudzenia w którejś z linii i świecących nawet po ustąpieniu alarmu i wyłączeniu czuwania systemu. Pozwala to na stwierdzenie, która czujka była odpowiedzialna za wygenerowanie sygnału alarmowego. Niektóre proste centrale alarmowe posiadają możliwość blokowania poszczególnych linii dozorowych za pomocą specjalnych przełączników, znajdujących się na obudowie urządzenia.

Typowa centralka mikroprocesorowa posiada przeważnie od 6 do 12 wejść (spotykane urządzenia z większą liczbą wejść) i kilka wyjść. Większość właściwości tychże urządzeń jest w pełni programowalna. I tak wejście może być zaprogramowane jako zwłoczne lub natychmiastowe, wyłączalne lub 24-godzinne, typu NO, NB, parametryczne lub dwuparametryczne (takie wejście wymaga zamknięcia odpowiednią odpornością, np. 1kΩ), wywołujące alarm głośny, cichy, gong ostrzegający lub też mające jeszcze mnóstwo innych opcji użytkowych.

Wyjścia mikroprocesorowych central alarmowych mogą być typu ciągłego lub pulsującego, polaryzacji dodatniej lub ujemnej, wyłączane samoczynnie po nastawionym czasie lub dopiero przy użyciu stosowanych kodów deaktywacyjnych, mogą także sygnalizować stan alarmu lub dowolny ze stanów awaryjnych, itp.

Centrale mikroprocesorowe posiadają spory blok programowy do współpracy poprzez linię telefoniczną z komputerem centrum monitoringu. To właśnie tą drogą są przekazywane informacje o stanie systemu alarmowego, sygnały alarmowe, włączenie lub wyłączenie oraz wszelkie stany awaryjne. Poprzez naciśnięcie specjalnych klawiszy (np. na bezprzewodowym sterowniku) można wezwać tą drogą pomoc medyczną, straż pożarną, policję lub służbę ochrony odpowiedzialną za dany obiekt. Nierzadko nowoczesne centrale alarmowe posiadają możliwość zdalnego przeprogramowania za pomocą linii telefonicznej. Centralki te są także wyposażone w zegar systemowy i pamięć zdarzeń. Dzięki temu są w stanie zapamiętywać dzień i godzinę wystąpienia alarmy oraz linię alarmującą, czas i rodzaj występującego stanu awaryjnego, a niekiedy czas włączenia i wyłączenia systemu alarmowego i numer użytego kodu. Takie rozwiązanie w dużym stopniu ułatwia późniejszą analizę okoliczności ewentualnego włamania.

Bywa, że mikroprocesorowe centralki alarmowe posiadają wbudowany dialer lub potrafią przekazać tekstowy komunikat alarmowy przez sieć pagerową, na adres e-mail, lub sms na wcześniej zdefiniowany numer telefonu. Dają możliwość korzystania z wielu kodów o różnych przyporządkowanych im właściwościach. Umożliwiają sterowanie z wielu szyfratorów (paneli sterujących instalacją alarmową) umieszczonych w różnych dogodnych miejscach (np. przy dwóch wejściach do budynku lub też przy wejściu i w sypialni właściciela chronionego domu).

Umożliwiają podział systemu przeważnie na 2 – 4 funkcjonalne odrębne części obsługiwane niezależnie od siebie różnymi kodami (centrale wysokie jakości posiadają nawet 32 i więcej stref niezależnego czuwania). Pozwala to na obsłużenie kilku użytkowników jedną centralką (np. sąsiadów w domku bliźniaczym lub szeregowcu). Ponadto, pozwalają również użytkownikowi na włączenie całości systemu alarmowego na czas nieobecności w domu lub tylko jego części np. parteru, piwnicy i garaży podczas gdy on śpi w sypialni na piętrze.

Centrale alarmowe, oprócz podstawowej płyty z elektroniką mają w obudowie transformator zasilacza sieciowego i bezobsługowy, szczelny akumulator o pojemności od 1,2 do 6,5Ah. Większe akumulatory są umieszczane oddzielnie. Standardowe napięcie zasilania elementów systemu alarmowego to około 12,6V. Takie też jest napięcie akumulatorów. Pojemność akumulatora powinna wystarczać na zasilanie instalacji alarmowej tak długo jak długo trwa nieobecność użytkownika, lecz nie krócej niż 72 godziny. Jest to dosyć łatwe do wyliczenia i wykonania bowiem wszystkie stale zasilane elementy systemu alarmowego mają podany w instrukcji pobór prądu, a sitak skonstruowane by był on jak najmniejszy. Typowy pobór prądu czujki to około 15mA, czujki dualnej około 25mA, zamka szyfrowego lub centralki prostej 5 – 15mA, centralki mikroprocesorowej w zakresie od 50 do 150mA.

...wróć do pomocy